Międzynarodowe Święto Pracy zostało wprowadzone w 1889 roku przez Drugą Międzynarodówkę (stowarzyszenie partii i organizacji socjalistycznych). Upamiętnia ono strajk robotników w Chicago w dniu 1 maja 1886r. Za czasów PRL w Polsce i innych socjalistycznych krajach było to jedno z ważniejszych świąt państwowych. Organizowane były huczne pochody i wiece, na których obecność była często obowiązkowa. Wiwatujących pozdrawiali najwyżsi działacze partyjni. Po upadku komunizmu święto to straciło na znaczeniu, chociaż partie lewicowe nadal organizują zebrania i pochody, którym towarzyszą pikniki, kiermasze, dyskusje plenerowe ,koncerty. W Polsce jest od 1950 r. świętem państwowym, wolnym od pracy.
Od 2001r. w Europie organizowany jest tak zwany „Euro May Day”. Nie jest to jak dawniej w krajach socjalistycznych, święto klasy robotniczej, ale ruch na rzecz zhumanizowania pracy i życia wszystkich pracujących ludzi.
W kościele katolickim 1 maja obchodzone jest wspomnienie św. Józefa Rzemieślnika (Robotnika); wspomnienie to wprowadził do kalendarza liturgicznego papież Pius XII w 1955 r. jako alternatywę dla laickiego (lewicowego) Święta Pracy.
E.I.Trojanowska
Plakaty ze zbiorów Muzeum Historii Polski:
